จำนวนและตัวเลข (Numbers and Numerals)

ประวัติของจำนวน 

          เนื่องจากเมื่อประมาณ  30,000  ปีก่อนคริสตศักราช  มีหลักฐานทางโบราณคดีที่ค้นพบในถ้ำต่าง ๆ  ที่มนุษย์เข้าไปอาศัยอยู่  แล้วขีดเขียนภาพบผนังถ้ำเป็นการบ่งบอกจำนวนของสัตว์ที่มีอยู่จึงสันนิษฐานว่าการนับสิ่งของต่าง ๆ คงเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่สมัยมนุษย์ถ้ำ  และคงเป็นวิธีการจับคู่สิ่งของแบบหนึ่งต่อหนึ่งด้วยความจำเป็นต้องใช้จำนวนในการบอกปริมาณว่ามีมากหรือน้อย  เช่น  คนสองคนกับวัวฝูงหนึ่ง  จับคู่กันแล้วจะมีวัวเหลืออยู่ 3  ตัว  ก็เป็นการแสดงว่าคนกับวัวมีจำนวนไม่เท่ากัน 

 

          มนุษย์ทุกชาติภาษาต่างมีความเข้าใจตรงกันในเรื่องของจำนวน  แต่สัญญาลักษณ์ที่เขียนแทนจำนวนหรือสิ่งของที่รู้จักกันในนามของตัวเลข  นั้นจะมีลักษณะที่แตกต่างกัน

          

          ตัวเลขสมัยโบราณที่ใช้แพร่หลายตามความเจริญของอารยธรรมชนเผา  ได้แก่  ตัวเลขอียิปต์  บาบิโลน  ตัวเลขโรมัน  และตัวเลขฮินดูอารบิก  ตัวเลขในปัจจุบันที่ใช้กันอย่างแพร่หลายเป็นสากล  คือ  ตัวเลขฮินดูอารบิก  ซึ่งเป็นตัวเลขที่ชาวฮินดูเป็นผู้คิดประดิษฐ์ขึ้น  ชาวอาหรับนำไปเผยแพร่จึงได้ชื่อตามผู้คิดและผู้ที่เผยแพร่จนได้ใช้กันเป็นสากลทั่วโลก

          ตัวเลขไทยนั้น  มีหลักฐานปรากฏในศิลาจารึกที่  1  ประดิษฐ์โดย  พ่อขุนรามคำแหงมหาราช